Struktura drugorzędowa

Encyklopedia PWN

biochem. budowa chem. i przestrzenna białek;
operacja obróbki cieplnej gł. stopów metali (najczęściej stali) prowadzona w celu zwiększenia ich twardości lub — w połączeniu z odpuszczaniem — uzyskania optymalnej kombinacji właściwości wytrzymałościowych i plastycznych.
adaptacja
[łac.],
przystosowanie,
biol. zjawisko przystosowania się organizmów do wykonywanych funkcji życiowych, wyrażające się w specyficznych właściwościach procesów metabolicznych, cech anatomicznych oraz czynności fizjologicznych i behawioralnych w zmienionych warunkach środowiska.
helisa
[gr.],
biochem. drugorzędowa struktura przyjmowana często przez kwasy nukleinowe i białka (przypomina kształtem krzywą matematyczną o tej samej nazwie).
genet. zjawisko o zasadniczym znaczeniu dla dziedziczności, polegające na przestrzennym i chemicznym dopasowaniu par zasad azotowych występujących w kwasach nukleinowych;
osłony jajowe, błony jajowe,
biol. struktury otaczające komórkę jajową, mające znaczenie ochronne, a często także odżywcze;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia