Religia
Encyklopedia PWN
zespół wierzeń staroż. ludu indoeur. z północno-zachodniej Anatolii
politeistyczna religia indoeur. ludu osiadłego w czasach hist. nad południowo-wschodnimi brzegami Morza Bałtyckiego, między Wisłą a Dźwiną (przodków współcz. Litwinów i Łotyszy oraz wymarłych już Prusów i Jadźwingów).
politeistyczna religia ludu indoeurop., wywodzącego się z północnych obszarów alpejskich i rozsiedlonego w ostatnich wiekach p.n.e. na terenach Galii, południowych Niemiec, Austrii, Brytanii, Irlandii, w dolinie Dunaju, w Hiszpanii, północnej Italii i w środkowej Turcji.
zespół wierzeń politeistycznych znany gł. z przekazów antycznych i zabytków sztuki z późnego etapu jego rozwoju
