Raby
Encyklopedia PWN
rabin, rabi, rabbi
w judaizmie osoba, która zdobyła w jesziwie wykształcenie w dziedzinie znajomości Tory i Talmudu i ma kwalifikacje (potwierdzone obrzędem wyświęcenia — smicha) do rel. i duchowego przewodzenia lokalnej społeczności żydowskiej lub kongregacji,
[hebr. rabbî < aram. rabbunî ‘mój pan’, ‘mój nauczyciel’ od rab ‘wielki’, ‘pan’, ‘przełożony’],
lama, poeta, prekursor teatru w Mongolii;
Styria, Steiermark 
,
kraj związkowy w południowo-wschodniej Austrii;
,
pow. ziemski w środkowej części woj. małopol.;
Arabska Wiosna, Arabska Wiosna Ludów, Tunisami,
określenie kontestacji społecznej na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej 2010–13.
Beskid Makowski, Beskid Średni,
część Beskidów Zachodnich, między Kotliną Żywiecką i doliną Koszarawy na zachodzie a Rabą i jej lewym dopływem Krzczonówką na wschodzie;
