RABA
Encyklopedia PWN
rabin, rabi, rabbi
w judaizmie osoba, która zdobyła w jesziwie wykształcenie w dziedzinie znajomości Tory i Talmudu i ma kwalifikacje (potwierdzone obrzędem wyświęcenia — smicha) do rel. i duchowego przewodzenia lokalnej społeczności żydowskiej lub kongregacji,
[hebr. rabbî < aram. rabbunî ‘mój pan’, ‘mój nauczyciel’ od rab ‘wielki’, ‘pan’, ‘przełożony’],
miasto w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w obniżeniu między Gorcami a Beskidem Wyspowym, przy ujściu Poniczanki i Słonki do Raby, na wys. 500–560 m.
lama, poeta, prekursor teatru w Mongolii;
największa kotlina Podkarpacia Północnego, położona między brzegiem Karpat na południu a wyż.: Małopolską i Lubelsko-Lwowską na północy;
Stradomka, w górnym biegu Śreniawa,
rz., prawy dopływ Raby, płynie z Beskidu Wyspowego przez Pogórze Wiśnickie na Podgórze Bocheńskie, w woj. małopol.;
Styria, Steiermark ,
kraj związkowy w południowo-wschodniej Austrii;