Polikondensacja
Encyklopedia PWN
związki org. o cząsteczkach zawierających grupy karboksylowe i jedną lub więcej niż jedną grupę hydroksylową;
kauczuk
naturalne lub syntetyczne tworzywo odznaczające się dużą elastycznością (elastomery).
[fr. < indiań. cahuchu ‘łzy drzewa’],
kondensacja
chem. reakcja łączenia się co najmniej 2 cząsteczek związku chem. z jednoczesnym wydzieleniem prostej cząsteczki, np. wody, chlorowodoru, zwykle jako produktu ubocznego;
[łac. condensatio ‘zgęszczenie’],
chem. najmniejszy powtarzający się fragment cząsteczki polimeru;
polimeryzacja zachodząca bez wydzielania produktu ubocznego (w odróżnieniu od polikondensacji).
poliimidy, PI,
polimery o łańcuchach zbudowanych z merów zawierających charakterystyczne ugrupowanie atomów 
;
