Pobrzeża Szczecińskiego
Encyklopedia PWN
część Pobrzeży Południowobałtyckich, w Polsce i w Niemczech;
Południowobałtyckie, Pobrzeża, niem. Südbaltische Küstenländer,
część Niżu Środkowoeur. wzdłuż wybrzeży Morza Bałtyckiego, obejmująca niziny nadmor. od nasady Płw. Jutlandzkiego po płw. Sambia, w Niemczech, Polsce i Rosji (obwód królewiecki);
południowo-zachodnia część Pobrzeża Szczecińskiego, na l. brzegu dolnej Odry, w Polsce i Niemczech;
woj. (od 1999) w północno-zachodniej Polsce, nad Morzem Bałtyckim (dł. granicy mor. 184,9 km), na zachodzie graniczy z Niemcami (186,6 km), na wschodzie z woj. pomor., na południowym wschodzie z wielkopol., na południu z lubuskim; utworzone z woj. szczecińskiego, koszalińskiego oraz części słupskiego, pilskiego i gorzowskiego;
Wkrzańska, Równina, niem. Ueckermünder Heide,
zachodnia część Pobrzeża Szczecińskiego, na zachód od ujścia Odry do Zalewu Szczecińskiego, w Polsce i w Niemczech;
