Normandia
Encyklopedia PWN
członkowie drużyn skandynawskich podejmujących od końca VIII do 2. połowy XI w. dalekosiężne wyprawy — głównie morskie i rzekami — o charakterze rabunkowym, handlowym, osadniczym lub zdobywczym (wiele wypraw łączyło różne formy działań) do krajów wschodniej, zachodniej i niekiedy południowej Europy, docierający też do cesarstwa bizantyńskiego i kalifatu bagdadzkiego oraz Ameryki Północnej.
król Anglii od 1087, syn Wilhelma I Zdobywcy;
wojna stuletnia 1337–1453,
wojna między Anglią a Francją.
wojna światowa II 1939–45,
konflikt między grupą demokratycznych państw Europy Zachodniej, do których później przyłączyły się USA i ZSRR, występujące w obronie własnych pozycji w Europie i na świecie, a państwami faszystowskimi (oraz ich sojusznikami), zmierzającymi do zdobycia hegemonii w świecie; konflikt w warunkach wielkiego skoku naukowo-technicznego, który doprowadził do rozwarstwienia sił zbrojnych na nowoczesne armie (głównie niemiecka) wyposażone w najnowsze typy uzbrojenia i tradycyjne armie przede wszystkim państw średnich i małych.
całokształt spraw związanych z wojskiem i sposobem prowadzenia wojny.
geol. wybrzeże z licznymi zatokami i półwyspami powstałymi wskutek zalania przez morze dolin między równoległymi grzbietami górskimi, poprzecznymi do ogólnego przebiegu linii brzegowej;
