Morawą
Encyklopedia PWN
szlaki komunikacyjne umożliwiające kontakty między ośrodkami produkcji i zbytu;
rozległy region fizycznogeogr. w środkowej części Europy, stanowiący wschodnią część tzw. Europy Hercyńskiej — gór i wyżyn Europy Zachodniej, związanych genetycznie z orogenezą hercyńską;
tektyty
bryłki bezwodnego szkliwa bogatego w krzemionkę (70–80% SiO2), uznawane powszechnie za produkty zestalenia stopu impakcyjnego (impaktyt) powstałego ze skał ziemskich w wyniku uderzenia wielkich meteorytów (lub komet) i wyrzuconego na znaczne odległości;
[gr. tēktós ‘stopiony’],
austr. powieściopisarka, poetka;
pisarz czeski i słowac.
archeol. kultura wczesnej epoki brązu (między 2400 a 2300–1700 p.n.e.), rozwijająca się na pograniczu Europy Środkowej i Europy Zachodniej, w dorzeczu Morawy, górnej i środkowej Łaby oraz górnej i środkowej Odry;
