tektyty
 
Encyklopedia PWN
tektyty
[gr. tēktós ‘stopiony’],
bryłki bezwodnego szkliwa bogatego w krzemionkę (70–80% SiO2), uznawane powszechnie za produkty zestalenia stopu impakcyjnego (impaktyt) powstałego ze skał ziemskich w wyniku uderzenia wielkich meteorytów (lub komet) i wyrzuconego na znaczne odległości;
czarne, brązowawe lub zielonkawe; występują w wielu miejscach na powierzchni Ziemi (np. w Australii — australity, w Czechach i na Morawach — wełtawity); w czasach prahist. były używane do wyrobu narzędzi i przedmiotów ozdobnych, ob. wykorzystywane w jubilerstwie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia