unietycka kultura

unietycka kultura,

archeol. kultura wczesnej epoki brązu (między 2400 a 2300–1700 p.n.e.), rozwijająca się na pograniczu Europy Środkowej i Europy Zachodniej, w dorzeczu Morawy, górnej i środkowej Łaby oraz górnej i środkowej Odry;

zamieszkiwano osady otwarte i wyżynne o charakterze obronnym; zajmowano się uprawą ziemi i hodowlą; szkieletowy obrządek pogrzebowy — zmarłych układano w pozycji skurczonej na boku, groby płaskie, sporadycznie występują duże kurhany (Łęki Małe, Helmsdorf, Leubingen) bogato wyposażone, tzw. groby naczelników plemiennych; dzięki własnym surowcom (Rudawy, Turyngia) rozwinął się duży ośr. metalurgiczny brązu — siekierki, sztylety, berła sztyletowe, liczne ozdoby; ceramika — typowe naczynia ostro profilowane, czernione, cienkościenne, z tulipanowato rozchylonym wylewem.