Mezopotamii
Encyklopedia PWN
w starożytności państwo semickie (początek II tysiąclecia–612 p.n.e.) w północnej Mezopotamii (obecnie północny Irak);
nauka badająca piśmiennictwo ludów staroż. Mezopotamii: Asyryjczyków, Akadów, Babilończyków i Sumerów;
odłam plemion semickich, które na pocz. II tysiąclecia p.n.e. osiedliły się w północnej Mezopotamii (między rz. Tygrys a jego lewymi dopływami, Zabem Wielkim i Zabem Małym);
starożytne miasto w północnej Mezopotamii (III tysiąclecie p.n.e.), obecnie w Iraku, którego ruiny kryje wzgórze Kalat asz-Szarkat (muhafaza Niniwa);
Babilon, arab. Bābil, sumer. Ká-dingir, akadyjskie Bab-Ilim [‘brama boga’], bibl. Babel,
staroż. miasto w południowej Mezopotamii.
