Melodyka
Encyklopedia PWN
melodyka
ogół cech melodycznych, charakterystycznych dla określonego utworu, twórczości kompozytora, epoki.
[gr.],
melodia
jeden z gł. elementów dzieła muz. (obok rytmu, harmonii, dynamiki, agogiki, barwy dźwięku i formy); następstwo dźwięków różnej wysokości, zwykle porządkowanych wg określonych zasad tonalnych (tonalność), rytmiczno-metrycznych i formalnych.
[gr.],
kompozytor rosyjski; jeden z głównych przedstawicieli szkoły narodowej w muzyce rosyjskiej XIX w..
cerkiewny śpiew, muzyka cerkiewna,
muzyka Kościoła prawosławnego, z reguły wyłącznie wokalna, a cappella, wykluczająca użycie instrumentów muzycznych (z wyjątkiem samodzielnego użycia dzwonów cerkiewnych).