Magnes
Encyklopedia PWN
solenoid
rodzaj cewki elektrycznej powietrznej (cylindrycznej), której uzwojenie stanowi przewód elektr. zwinięty zgodnie z linią śrubową o małym skoku;
[gr.],
stal
przerobiony plastycznie techniczny stop żelaza z węglem zawierający do 2,11% węgla oraz inne pierwiastki pochodzące z surowców i paliw stosowanych podczas otrzymywania stali (składniki zwykłe i domieszki) lub dodawane celowo (składniki stopowe).
[niem.],
stojan, stator,
zespół części nieruchomych maszyny elektrycznej, obejmujący: magnetowód (zwykle z pakietu blach ferromagnet., część magnetowodu znajduje się w s., a część w wirniku), uzwojenie lub magnes trwały oraz korpus, często też urządzenie do zamocowania szczotek elektr. do przyłączenia uzwojenia wirnika;
grecki filozof, matematyk i astronom.
wanad, V, vanadium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 23;
wirnik, rotor,
podstawowa część (niekiedy zespół) maszyny (lub urządzenia) wykonująca ruch obrotowy;
