Ląd
Encyklopedia PWN
członkowie drużyn skandynawskich podejmujących od końca VIII do 2. połowy XI w. dalekosiężne wyprawy — głównie morskie i rzekami — o charakterze rabunkowym, handlowym, osadniczym lub zdobywczym (wiele wypraw łączyło różne formy działań) do krajów wschodniej, zachodniej i niekiedy południowej Europy, docierający też do cesarstwa bizantyńskiego i kalifatu bagdadzkiego oraz Ameryki Północnej.
twórczość plast. wikingów;
Wiktorii, Wyspa, Victoria Island,
druga co do wielkości wyspa kanadyjskiego Archipelagu Arktycznego, oddzielona od lądu stałego cieśn. Dolphin and Union, zat. Coronation i cieśn. Dease;
Wilderness Road
szlak prowadzący ze wschodniego wybrzeża Ameryki Północnej do wnętrza lądu;
[uı̣ldərnəs roud],
hydrol. woda świat. mórz i oceanów o jednolitej zawartości soli mineralnych: 55,2% chloru, 30,4% sodu, 7,7% jonu siarczanowego, 3,7% magnezu, 1,2% wapnia, 1,1% potasu i in., które określają jej zasolenie (ocean);
wojna lamijska, w starożytności zw. też wojną grecką,
wojna, którą po śmierci Aleksandra III Wielkiego toczyli Grecy o niepodległość z Macedonią (323–322 p.n.e.);
