Kauczuki silikonowe

Encyklopedia PWN

kauczuki silikonowe, kauczuki krzemoorganiczne,
wielkocząsteczkowe polimery, których cząsteczki są zbudowane z merów dimetylosiloksanowych –Si(CH3)2–O–;
silikony
[ang. < łac.],
polimery silikonowe,
syntetyczne materiały polimerowe, których gł. składnikiem są polisiloksany, tj. związki wielkocząsteczkowe o szkielecie siloksanowym zbudowanym, podobnie jak w krzemianach nieorg. (krzemiany), na przemian z atomów tlenu i krzemu –O–Si–O–Si–O–;
kit, masa uszczelniająca,
masa stosowana do wypełniania szczelin, w tym również szczelin dylatacyjnych (dylatacja), zw. wtedy masą dylatacyjną.
implant
[łac.],
wszczep,
element strukturalny wykonany z materiału tkankowego (auto-, homo-, heterogenicznego) lub biomateriału (metal, ceramika, tworzywo węglowe, tworzywo sztuczne) umieszczony w organizmie w celu uzupełnienia lub zastąpienia tkanek narządu (albo jego części) lub spełniania (wspomagania) ich funkcji, także urządzenie zastępcze umieszczane wewnątrz ciała (np. serce sztuczne, defibrylator, rozrusznik serca, układ hydrauliczny z zastawką do drenowania płynu mózgowo-rdzeniowego w wodogłowiu).
silanole, alkilosilanole, silikole,
związki krzemoorg., wodorotlenowe pochodne alkilosilanów (krzemowodory), o wzorze ogólnym RnSi(OH)4−n, gdzie R — alkil lub atom wodoru, n = 1, 2 lub 3;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia