Jednostkowy
Encyklopedia PWN
indywidualizm
ogólnie poczucie niezależności i odrębności osobistej; postępowanie odbiegające od ogólnie przyjętych wzorów, rozpowszechnionych sądów, niekiedy nieliczące się z normami społecznymi.
[łac. individuum ‘coś niepodzielnego’, ‘jednostka’],
ekon. suma nakładów przedsiębiorstwa na działalność gospodarczą, wyrażona w formie pieniężnej i liczona w określonej jednostce czasu.
ekon. przyporządkowanie poszczególnych czynności w procesie przekształcania zasobów w dobra różnym osobom i podmiotom gospodarczym.
apoha
w indyjskiej filozofii języka koncepcja stworzona przez Dignagę (V–VI w.) i rozwinięta przez Dharmakirtiego (VII w.), zgodnie z którą słowa — z natury wyrażające pojęcia ogólne, a używane w odniesieniu do rzeczy jednostkowych — desygnują konkretne rzeczy jednostkowe przez negację wszystkich indywiduów nie objętych polem semantycznym tychże słów;
[sanskr. apoha ‘wykluczenie’, ‘wyłączenie’],
lokalna miara entropii wytwarzanej przez dany układ, nie dostarczanej mu przez otoczenie (np. w postaci ciepła);
