Indonezja
Encyklopedia PWN
trzcina cukrowa, właśc. cukrowiec lekarski, Saccharum officinarum,
gatunek wieloletniej, silnie krzewiącej się rośliny uprawnej z rodziny wiechlinowatych (traw), pochodzący z międzyzwrotnikowej Azji Wschodniej (prawdopodobnie z Nowej Gwinei), powszechnie uprawiany na obszarach międzyzwrotnikowych i podzwrotnikowych;
pierwszy okres (jednostka geochronologiczna) ery kenozoicznej, trwający od ok. 65 do 1,8 mln lat temu (według niektórych poglądów — do 2,5 mln lat temu); także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tym okresie.
m. w Indonezji.
rodzaj z rodziny psiankowatych;