Solo
Encyklopedia PWN
solo
muz.:
[wł. < łac.],
Solo, Sungai Solo, Kali Solo,
rz. w Indonezji, najdłuższa na Jawie;
m. w Indonezji, → Surakarta.
superficies solo cedit
zasada prawa rzymskiego, wg której budowle, urządzenia i rośliny trwale związane z gruntem należą do właściciela gruntu.
[łac.],
związki chemiczne, które można uważać za pochodne kwasów, w których jon lub jony wodorowe zostały zastąpione jonem (jonami) metalu lub jonem koordynacyjnym (np. NH
), albo za pochodne zasad, w których jon (jony) wodorotlenkowy został zastąpiony resztą kwasową.
), albo za pochodne zasad, w których jon (jony) wodorotlenkowy został zastąpiony resztą kwasową.
sola, podeszwica, Solea vulgaris,
ryba z rzędu płastugokształtnych;
