Indiach
Encyklopedia PWN
Wedy
teksty sakralne będące najstarszymi indoaryjskimi zabytkami językowymi i fundamentem całej późniejszej kultury Indii, powstałe przypuszczalnie XV–V w. p.n.e., ułożone w języku wedyjskim.
[sanskr., ‘wiedza’],
Wenecja, Venezia,
miasto w północno-wschodnich Włoszech, nad Morzem Adriatyckim, na północ od ujścia Padu;
gatunek węgla kopalnego zawierający 78–92% węgla pierwiastkowego, do 42% części lotnych w substancji organicznych oraz do 10% wilgoci całkowitej w węglu surowym, wykazujący ciepło spalania w odniesieniu do substancji wilgotnej i bezpopiołowej ponad 24 MJ/kg;
wieczność, łac. aeternitas, gr. aiṓn, aïdiótēs,
pojęcie filoz.-teologiczne oznaczające nieskończone trwanie.
wielbłąd jednogarbny, dromader, Camelus dromedarius,
ssak domowy z rzędu parzystokopytnych, z rodziny wielbłądowatych; wymarł w stanie dzikim, udomowiony prawdopodobnie ok. 4000 p.n.e. w południowej części Płw. Arabskiego, jako zwierzę domowe rozpowszechnił się na całej Saharze od Senegalu i Mauretanii po Kenię i Somalię, Bliski Wschód, Iran po północno-zachodnie Indie;
