Grecji
Encyklopedia PWN
efeb
w staroż. Grecji pierwotnie termin „efeb” oznaczał chłopca, który osiągnął dojrzałość płciową;
[gr. éphēbos ‘ten, który osiągnął dojrzałość’],
Egina, Ẹjina, Aígina,
gr. wyspa w Zat. Sarońskiej (M. Egejskie), w regionie Attyka, na południowy zachód od Aten;
eidos
w starożytnej Grecji początkowo widzialna, zewnętrzna postać osoby lub rzeczy, później ich wewnętrzna forma i struktura (właściwość), a następnie, w znaczeniu klasyfikującym — rodzaj;
[gr. eídō ‘widzę’, ‘spostrzegam’],
Ejlejtyi, Jaskinia, Spịleo Ilithịas, Spḗlaio Eileithyías,
jaskinia krasowa w Grecji, na północnym wybrzeżu Krety, na wschód od Iraklionu;
mit. gr. bogini połogu, związana także z chorobami dziecięcymi i kobiecymi;
eklezja
w staroż. Grecji zgromadzenie pełnoprawnych obywateli mające prawo uchwalania praw i ratyfikacji decyzji innych organów władzy w polis;
[gr. ekklēsía ‘zgromadzenie’],
