GLIWICE
Encyklopedia PWN
dzielnica przem. w północno-zachodniej części Gliwic (woj. śląskie), nad Kłodnicą i Kanałem Gliwickim;
wolnomularstwo, masoneria, zw. też sztuką królewską,
ponadnar. ruch etyczny.
miasto w województwie śląskim, pow. grodzki, na Wyż. Katowickiej i w Kotlinie Raciborskiej, nad Kłodnicą i jej dopływem Bytomką, w zachodniej części GOP.
okręg przem. obejmujący północno-zachodnią część Górnośląskiego Zagłębia Węglowego, w trójkącie Gliwice–Tarnowskie Góry–Mysłowice
rodzina niem. magnatów, właścicieli wielkiego zespołu przedsiębiorstw górniczo-hutniczych oraz majątków ziemskich na Górnym Śląsku, stanowiących majorat rudzko-biskupicko-pławniowicki;
specjalista w dziedzinie systemów i urządzeń energetycznych;
