Łabędy
 
Encyklopedia PWN
Łabędy,
dzielnica przem. w północno-zachodniej części Gliwic (woj. śląskie), nad Kłodnicą i Kanałem Gliwickim;
wieś zał. w XIII w., zamieszkana początkowo przez garncarzy; w XV–XVI w. rozwój hutnictwa; od 1327 pod zwierzchnictwem Czech, dzieliły losy polit. Śląska; od 1742 w państwie pruskim (nazwa zgermanizowana — Laband); w końcu lat 40. XIX w. zbudowano hutę Hermina, następnie inne zakłady związane z przemysłem hutn., przeprowadzono linię kol.; w wyniku plebiscytu 1921 pozostały w granicach Niemiec; w okresie II wojny światowej 6 oddziałów roboczych jeńców bryt. i radzieckich z obozów w Łambinowicach i Cieszynie, obóz karny i obóz dla wysiedlonych Polaków; podczas działań wojennych zakłady przem. znacznie zniszczone; od 1945 w Polsce; prawa miejskie 1954; 1964 włączone do Gliwic. Huta żelaza, 2 walcownie metali, zakłady mech. (produkcja zbrojeniowa); port nad Kanałem Gliwickim; got. kościół (XV w., barok. rozbudowa 1716–19).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia