Etyka
Encyklopedia PWN
etos
u starożytnych Greków termin oznaczający stały sposób postępowania właściwy człowiekowi, a zwłaszcza jego stosunek do innych ludzi.
[gr. ḗthos, ‘porządek’, ‘ład’],
wł. działacz komunist., filozof i publicysta; teoretyk i popularyzator marksizmu;
Haribhadra, żył w VIII w.,
filozof indyjski;
Hipokrates, Hippokrátēs, ur. ok. 460 p.n.e., wyspa Kos, zm. ok. 377 p.n.e., Larysa (ob. Larisa, Tesalia),
lekarz grecki, zwany ojcem medycyny; twórca zasad etyki lekarskiej i nauki o temperamentach.
brytyjski filozof, historyk i ekonomista, przedstawiciel brytyjskiego oświecenia.
