Etrurii
Encyklopedia PWN
terakota
tworzywo (i wyroby) ceramiczne otrzymywane przez spiekanie gliny ogniotrwałej, skaleni, piasku, z dodatkiem tlenków metali (barwniki ceramiczne), wypalane w temperaturze do 1150–1300°C;
[wł.],
w starożytności państwo w zachodniej Azji, którego centrum leżało wokół jez. Wan;
Wedgwood 
, ur. przed 12 VII 1730, Burslem, zm. 3 I 1795, Etruria k. Stoke-on-Trent,
ceramik angielski;
[uẹdżuud]
Josiah , ur. przed 12 VII 1730, Burslem, zm. 3 I 1795, Etruria k. Stoke-on-Trent,
Weje, Veii, , Veio, ob. Portonaccio,
w staroż. jedno z najpotężniejszych miast etruskich, ob. w środkowych Włoszech, w regionie Lacjum, ok. 20 km na północ od Rzymu;
zbiorcze określenie dynastii i rodów wywodzących się od króla Francji Hugona Kapeta;
dział historii antycznej poświęcony kompleksowemu badaniu cywilizacji etruskiej.
