Etrurii

Encyklopedia PWN

łuk, łęk,
arch. element konstrukcyjny lub dekoracyjny, zakrzywiony i podparty na obu końcach.
skupisko ludzkie, przeciwstawiane wsi, charakteryzujące się zagęszczoną zabudową, zróżnicowaną strukturą społeczną mieszkańców, utrzymujących się w większości z zajęć nierolniczych — handlu, rzemiosła, przemysłu i usług.
nekropola
[gr. nekrópolis ‘miasto umarłych’],
w staroż. Grecji, Etrurii, Rzymie cmentarz lokalizowany zwykle poza murami miejskimi (np. w Atenach za bramą Dipylon), przy drogach wychodzących z miasta (np. przy via Appia w Rzymie);
Pallotino Massimo, ur. 9 XI 1909, Rzym, zm. 7 II 1995, tamże,
wł. archeolog, etruskolog;
archeol. grobowe naczynie ceramiczne służące do przechowywania prochów zmarłych;
protoma
[gr.],
element dekoracyjny w architekturze i plastyce, w formie przedniej (lub górnej) części ciała lub głowy zwierzęcej (często fantastycznej) albo ludzkiej;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia