Dominikanie
Encyklopedia PWN
Dominik, właśc. Domenigo Guzmán, święty, ur. między 1171 a 1175, Caleruega (prow. Burgos, pn. Kastylia), zm. 6 VIII 1221, Bolonia,
hiszpański kaznodzieja, założyciel zakonu dominikanów.
największa chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia religijnego określane jako katolicyzm, utożsamiająca się w swojej wierze i nazwie z Kościołem powszechnym (gr. katholikos ‘powszechny’) oraz uznająca w sferze doktryny i organizacji kościelnej autorytet papieża, biskupa Rzymu.
polski ród rycerski, herbu Odrowąż;
Suzo Henryk,Heinrich Seuse, zw. Amandus, błogosławiony, ur. ok. 1295, prawdopodobnie Überlingen, zm. 25 I 1366, Ulm,
niemiecki mistyk dominikański; należał do tzw. grupy mistyków nadreńskich (m.in. J. Eckhart, J. Tauler); 1831 beatyfikowany przez Grzegorza XVI.
miejscowość na Łotwie, pośród jezior na północny wschód od m. Daugavpils.
Aleksandra, ur. ok. 1370, zm. 19 VI 1434,
księżna mazowiecka, córka wielkiego ks. litew. Olgierda, siostra Władysława II Jagiełły, 1387–1426 żona Siemowita IV, ks. płockiego i bełskiego;
