Chomsky
Encyklopedia PWN
największy współcz. językoznawca amer., wybitny myśliciel.
teoria językoznawcza, która pojmuje gramatykę jako model kompetencji językowej człowieka w jej 2 zasadniczych przejawach: zdolności produkowania i zdolności rozumienia poprawnego tekstu w danym języku.;
ruch stanowiący opozycję wobec globalizacji, uznawany za jeden z tzw. nowych ruchów społecznych.
mat. teoret. model urządzenia działającego samoczynnie, mającego zdolność przyjmowania sygnałów z otoczenia, zmieniania swoich stanów wewn. i wysyłania sygnałów do otoczenia;
fonologia
nauka o zależnościach pomiędzy elementami fonetycznymi oraz o funkcjach tych elementów w języku;
[gr. phōnḗ ‘głos’, ‘dźwięk’, lógos ‘słowo’, ‘mowa’],
glottodydaktyka
nauka zajmująca się badaniem procesu nauczania i uczenia się języków obcych
[gr.],