Brandenburskie
Encyklopedia PWN
książę łęczycki i kujawski, król Polski.
Władysław II Jagiełło, założyciel dyn. Jagiellonów, ur. ok. 1351 lub 1361, zm. 1 VI 1434, Gródek Jagielloński (ob. Horodok, Ukraina),
król Polski, wielki książę litewski.
wojna północna 1655–60, druga wojna północna,
wojna toczona przez Szwecję (okresowo w sojuszu z Brandenburgią i Siedmiogrodem) przeciw Polsce, potem także Danii, Austrii, Brandenburgii i Holandii.
walki 1420–33 w Czechach między husytami (husytyzm) a Zygmuntem I Luksemburskim.
wojny polsko-szwedzkie 1563–1721,
wojny między Polską a Szwecją od połowy XVI w. do początku XVIII w. Przyczyną ich było dążenie Szwecji do opanowania południowo-wschodnich i południowych wybrzeży Morza Bałtyckiego, sprzeczne z interesami Polski w Inflantach i z jej próbami (od czasów Zygmunta II Augusta) prowadzenia własnej polityki morskiej (dominium maris Baltici); dodatkowym powodem wojen był konflikt dynastyczny.
m. powiatowe w województwie dolnośląskim, w Obniżeniu Żytawsko-Zgorzeleckim, nad Nysą Łużycką, przy granicy z Niemcami, naprzeciw m. Görlitz.
