Brandenburskie
Encyklopedia PWN
w. gminna w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. ełckim, w południowej części Pojezierza Ełckiego, w dolinie rz. Ełk, na obszarze chronionego krajobrazu;
królestwo niemieckie powstałe z Brandenburgii i Prus Książęcych, od 1618 połączonych unią personalną przez Hohenzollernów brandenburskich.
kraina historyczna obejmująca średniowieczne Pomorze Gdańskie i ziemię chełmińską;
Prusy Książęce, właśc. Księstwo Pruskie,
państwo istniejące 1525–1701; do 1657 lenno Polski, od 1618 połączone unią personalną z Brandenburgią.
Prusy Wschodnie, Ostpreussen,
hist. prowincja państwa pruskiego. Za datę faktycznego powstania P.W. uznaje się rok 1701, gdy koronacja elektora brandenburskiego Fryderyka III na króla „w Prusach” (jako Fryderyk I) przekształciła księstwo pruskie (czyli Prusy Książęce) w królestwo;
pyrzycki traktat 1493,
ugoda polit. między ks. zachodniopomor. Bogusławem X a elektorem brandenburskim Janem, zawarta 26 III 1493 w Pyrzycach;
