Bhutanu
Encyklopedia PWN
zespół języków z rodziny chińsko-tybetańskiej;
m. w zachodnim Bhutanie, w Wysokich Himalajach, na wys. 2290 m, nad rz. Paro.
ogólna nazwa mieszkańców Bhutanu (ok. 2,1 mln 2005),
tytuł dziedzicznego króla Bhutanu (od 1907);
Himalaje, chiń. Himalaya Shan, tybet. Kangripejde, hindi i nepalskie Himālaya, urdu Himalāyā, ang. Himalaya(s), staroż. Imaus,
system górski w południowej części Azji Środkowej, najwyższy na Ziemi, położony na terytorium Chin, Indii, Nepalu, Bhutanu i Pakistanu.
Kulha-k‘angri, sKu lha gaŋs ri, ang. Kulha Kangri,
szczyt w Wysokich Himalajach, na granicy Chin (Tybet) i Bhutanu; wys. 7554 m;
