himalajskie języki
 
Encyklopedia PWN
himalajskie języki,
zespół języków z rodziny chińsko-tybetańskiej;
używane w górach wschodniego Bhutanu (języki: sunvar, gurung, magari, murmi, nevari), w dorzeczu rzeki Tista w prowincji Sikkim, w zachodnim Bhutanie i we wschodnim Nepalu (język lepcza), na zachód od źródeł rzeki Tista (język toto), mają charakter bardzo archaiczny; należą tu także języki mieszane, które wykazują wpływy języków munda, a także języki dhimal w środkowym Nepalu oraz języki kiranti w zachodnim Nepalu i u źródeł rzeki Indus.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia