Babilonii
Encyklopedia PWN
wyroby ceramiczne z gliny, terakoty, klinkieru, kamionki, a niekiedy fajansu i porcelany, służące do zdobienia budowli lub jej elementów;
niewłaściwa nazwa Urartyjczyków, ludności zamieszkującej w starożytności państwo Urartu;
cyrkiel
przybór rysunkowy zwykle złożony z 2 złączonych przegubowo ramion, służący do kreślenia okręgów i ich łuków, dzielenia odcinków, łuków, kątów oraz do odmierzania długości i przenoszenia ich na rysunek lub model.
[łac. circulus ‘koło’, ‘krąg’],
twórca imperium achemenidzkiego rozciągającego się od Azji Mniejszej po Azję Centralną.
Damaszek, Dimashq,
stolica Syrii, ośrodek adm. muhafazy Damaszek, na wschodnich stokach gór Antyliban, nad rz. Barada.
zespół 6 ksiąg (zw. też historią deuteronomiczną) Starego Testamentu: Jozuego, Sędziów, 1 i 2 Samuela, 1 i 2 Królewska, które opisują dzieje Izraelitów od wkroczenia do Kanaanu po deportację do Babilonii (XIII–VI w. p.n.e.).
