Babilonii

Encyklopedia PWN

[babil., ‘twierdza Kurigalzu’],

ob. Akarkuf,

miejscowość w środkowym Iraku (Mezopotamia), na l. brzegu Eufratu, 30 km na północny zachód od Bagdadu.

państwo w południowym i zachodnim Iranie, od III tysiąclecia p.n.e. jedna z gł. potęg staroż. Bliskiego Wschodu;

[hebr. yehezq’ēl ‘Bóg umacnia’],

data ur. nieznana, zm. ok. 570 p.n.e.,

prorok i kapłan żydowski z Jerozolimy.

starożytna kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego,

honorowy tytuł nadawany przewodniczący akademii talmudycznych w m. Surze i Pumbedicie w Babilonii;

Gaza, arab. Ghazzah, hebr. ‘azzā,

m. w południowo-zachodniej części Autonomii Palestyńskiej, nad M. Śródziemnym;

Materiały dodatkowe