Ezechiel
 
Encyklopedia PWN
Ezechiel
[hebr. yehezq’ēl ‘Bóg umacnia’],
data ur. nieznana, zm. ok. 570 p.n.e.,
prorok i kapłan żydowski z Jerozolimy.
597 deportowany wraz z innymi Żydami z Jerozolimy do Babilonii, głosił tam proroctwa o karze zesłanej przez Boga na Judę i Jerozolimę, często w formie niezwykłych i szokujących porównań; po zburzeniu Jerozolimy (586) prorokował powrót Żydów do kraju i odbudowę świątyni; bibl. Księga Ezechiela zawiera jego proroctwa oprac. i uzupełnione przez późniejszych redaktorów; w literaturze i spekulatywnej mistyce żydowskiej popularny był motyw rydwanu Jahwe (Merkabah) pochodzący z Księgi Ezechiela.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Malczewski Jacek, Proroctwo Ezechiela, 1919 — Muzeum Sztuki, Łódź fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia