źródło historyczne
Encyklopedia PWN
wszelkie pozostałości różnych przejawów życia i działania człowieka w przeszłości, będące odbiciem procesu dziejowego i jako takie — faktami historycznymi;
kierunek w ekonomii, opozycyjny wobec klasycznej szkoły w ekonomii, związany z historyzmem (głównie na gruncie brytyjskim i amerykańskim), negujący obiektywny charakter praw ekonomicznych, sięgający do idei romantyzmu i nacjonalizmu, głoszący idee protekcjonizmu wychowawczego, nawiązujące do myśli merkantylistycznej (merkantylizm), charakterystyczny dla państw, które w stosunku do Anglii i Francji z opóźnieniem weszły na drogę przemysłowego rozwoju, jak: Niemcy, Rosja, Polska.
nauka badająca przemiany środowiska geogr., które dokonały się w przeszłości pod wpływem działalności ludzkiej oraz czynników przyrodniczych;
czasopismo społ.-kult., wyd. i redagowane 1782–92 w Warszawie przez księdza P. Świtkowskiego (zmodyfikowany tytuł Pamiętnik Polityczno-Historyczny przypadków, ustaw, osób, miejsc i pism wiek nasz szczególniej interesujących),
Żydowski Instytut Historyczny — Instytut Naukowo-Badawczy, do 1994 Żydowski Instytut Historyczny (ŻIH),
instytucja nauk., archiwum, muzeum oraz biblioteka podległe Minsterstwu Kultury oraz współpracujące ze Stow. ŻIH (właściciel siedziby i zbiorów Instytutu).
socjologia wykraczająca w swoich badaniach poza społeczeństwo współcz. i korzystająca obecnie ze źródeł typowych raczej dla historiografii niż socjologii.
