historyczne źródła

historyczne źródła,

wszelkie pozostałości różnych przejawów życia i działania człowieka w przeszłości, będące odbiciem procesu dziejowego i jako takie — faktami historycznymi;

ź.h. w badaniach hist. stanowią podstawę do nauk. odtworzenia minionej rzeczywistości; istnieją różne klasyfikacje źródła historyczne, np. formalne, genet., materialne, metodologiczne. W Polsce po II wojnie świat. nowe klasyfikacje źródeł historycznych zaproponowali G. Labuda (źródła ergotechn., socjotechn., psychotechn.) i J. Topolski (źródła pośrednie i bezpośrednie, źródła adresowane i nieadresowane). Do źródeł historycznych zalicza się m.in. pozostałości materialne (np. budowle, narzędzia, broń), językowe (np. dawne nazewnictwo), wytwory piśmiennictwa (rękopisy i druki), wyobrażenia ikonograf. (obrazy, wizerunki itp.), tradycję; czasy współcz. przyniosły nowe formy ź.h. powstających w wyniku zastosowania nowych technik rejestracji rzeczywistości (np. nagrania fonograf., filmy).