nihil novi
potoczna nazwa konstytucji sejmu radomskiego 1505;
[łac., ‘nic nowego’],
nihil novi
Encyklopedia PWN
konstytucja unieważniała przywilej mielnicki 1501, który miał ugruntować rządy możnowładztwa, i przeniosła punkt ciężkości na sejm, przez co przewagę w państwie uzyskała szlachta; król mógł wydawać samodzielne edykty tylko w sprawach miast królewskich, Żydów, lenn, chłopów w królewszczyznach i w sprawach górniczych.
