fraktografia

fraktografia

[łac. fractus ‘złamany’, ‘cząstkowy’, gr. gráphō ‘piszę’],

dziedzina nauki zajmująca się opisem oraz pomiarami powierzchni rozdziału (utraty spójności), zw. powierzchnią przełomu, która powstała po procesie pękania ciała stałego;

badania fraktograficzne umożliwiają rozpoznawanie mechanizmów utraty spójności materiału na podstawie charakterystycznych cech przełomu, które wiążą się z mechanizmem pękania, torem pęknięcia i zachowaniem się materiału (odpowiedzią materiału) w procesie odkształcania i pękania.