Egzekutywa Zjednoczenia Narodowego (EZN),
organ władzy wykonawczej, utworzony 1954 po zawarciu porozumienia (Aktu Zjednoczenia Narodowego) przez większość stronnictw pol. uchodźstwa w Wielkiej Brytanii;
Egzekutywa Zjednoczenia Narodowego
Encyklopedia PWN
ugodę zawarły ugrupowania popierające Radę Polityczną z obozem polit. A. Zaleskiego, prezydenta RP na uchodźstwie (nie weszła ona w życie, ponieważ prezydent Zaleski nie ustąpił po upływie 7-letniej kadencji i nie mianował swoim następcą gen. K. Sosnkowskiego). EZN była podporządkowana Tymczasowej Radzie Jedności Narodowej oraz Radzie Trzech; 1956 od Rady Trzech otrzymała uprawnienia rządu; w swoim programie i wystąpieniach do rządów USA, Francji i Wielkiej Brytanii domagała się: wycofania z terytorium Polski armii sowieckiej, przeprowadzenia wolnych wyborów, rewizji decyzji konferencji jałtańskiej; wspierała wszelkie inicjatywy i dążenia do odbudowy niepodl. państwa polskiego. Przewodniczącymi EZN byli: gen. R. Odzierżyński (1954–56), A. Ciołkosz (1956–59 i 1962–67), W. Czerwiński (1959–62), K. Sabbat (1967–72); EZN została rozwiązana 1972, po objęciu urzędu prezydenta RP na uchodźstwie przez S. Ostrowskiego i połączeniu obu niepodl. ośr. politycznych.
