Egipt starożytny. Muzyka

Egipt starożytny. Muzyka.

Muzyka starożytnego Egiptu należy do najstarszych wielkich kultur muzycznych świata. W IV–III tysiącleciu p.n.e. były znane idiofony i tańce magiczne; muzyka w okresie wczesnodynastycznym, w Starym i Średnim Państwie (ok. 2960–1785 p.n.e.) była uprawiana w świątyniach; wiele instrumentów (np. harfy, flety, sistrum) łączyło się z kultem bogów; okres Nowego Państwa (ok. 1785–1085 p.n.e.) cechował się wpływem mezopotamskiej kultury muzycznej (metalowe trąbki, także harfy, kitary, pandory, sistrum, membranofony); panujący system tonalny opierał się na budowie tetrachordalnej; szkolnictwo muzyczne rozwijało się od połowy I tysiąclecia p.n.e.; w końcowym okresie ery starożytnej nawarstwiały się wpływy perskie, greckie, rzymskie; na nowożytną muzykę egipską (po VII w. n.e.) wpłynęły decydująco procesy arabizacji i islamizacji oraz rozwój muzyki arabskiej.

Tancerka i dwie muzykantki, ok. 1410 p.n.e., XVIII Teby (Egipt)