Boğazkale
 
Encyklopedia PWN
Boğazkale
[böhạzkale],
dawniej Boğazköy,
wieś w środkowej Turcji, w ilu Çorum, na Wyżynie Anatolijskiej, 145 km na wschód od Ankary.
w IX–IV w. p.n.e. istniała tu osada frygijska, a w X–XI w. n.e. — bizantyńska. Ruiny Hattusas odkrył 1834 Ch. Texier; wykopaliska (od 1906 z przerwami) odsłoniły najważniejsze budowle miasta otoczonego potężnym murem z XIV w. p.n.e., z charakterystycznymi bramami (m.in. Bramą Królewską z reliefem przedstawiającym uzbrojonego boga oraz Bramą Lwów); na wzgórzu Büyükkale rezydencja królewska (XIII w. p.n.e.) z „archiwum” (ponad 10 tys. tabliczek glinianych z pismem klinowym); w obrębie miasta odkryto kilka świątyń — najważniejszy okrąg świątynny poświęcony bogu burzy i bogini słońca. W pobliżu Boǧazkale — główne sanktuarium Hetytów Yazılıkaya.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Hattusas, Brama Królewska (ob. Boğazkale, Turcja) fot. M. Witkowska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia