hetytologia,
badanie języków i kultur staroż. Anatolii, część filologii dotycząca staroż. Wschodu;
hetytologia
Encyklopedia PWN
nazwa „hetytologia” pochodzi od Hetytów, jej powstanie łączy się z początkami badań bryt. nad Hetytami w latach 70. i 80. XIX w. oraz z odkryciem 1906 przez Niemców bibliotek tekstów klinowych w Boğazkale; przełomem w badaniach było odczytanie 1915 języka hetyckiego przez czeskiego uczonego, B. Hroznego; gł. zadaniem h. jest publikacja i komentowanie tekstów oraz poznanie języków indoeur. i in. języków miejscowych; wymaga to znajomości pisma klinowego, anatolijskiego pisma hieroglificznego i alfabetów bliskich gr., używanych w I tysiacl. p.n.e.; w Polsce badania z zakresu h. są prowadzone w Uniwersytecie Warszawskim.
