aktywność
Encyklopedia PWN
aktywność
w termodynamice chem. wielkość wprowadzona w celu przedstawiania praw określających stan układów rzeczywistych w tej samej postaci mat., co prawa stanu układu doskonałego;
[łac. activus ‘czynny’],
aktywność
w chemii i naukach pokrewnych pojęcie ogólne, określające szybkość lub stopień przemiany, której dana substancja (układ) podlega lub na którą wywiera wpływ.
[łac. activus ‘czynny’],
szybkość rozpadu jąder substancji promieniotwórczej określana liczbą rozpadów jąder atomowych danej próbki substancji promieniotwórczej w jednostce czasu;
wszystkie unormowane społecznie działania jednostek, wykonywane w ramach określonych ról społecznych;
aktywność określonej ilości lub całkowita preparatu enzymatycznego;
aktywność słoneczna, aktywność magnetyczna Słońca,
zespół zjawisk obserwowanych w atmosferze Słońca (plamy słoneczne, bryzgi chromosferyczne, flokuły, pochodnie słoneczne, protuberancje, rozbłyski słoneczne) związany z wypływaniem pola magnetycznego z jego wnętrza.
