darń
 
Encyklopedia PWN
darń,
górna warstwa gleby (do głębokości 10 cm), poprzerastana, silnie związana korzeniami i rozłogami wieloletnich roślin, głównie traw, roślin motylkowatych, ziół i chwastów (darń trwałych łąk oraz pastwisk) lub samych traw (darń trawników, boisk, terenów rekreacyjnych);
darń stwarza korzystne warunki (duża wilgotność, obfitość materii organicznej) dla drobnoustrojów glebowych i gromadzenia się próchnicy; sprzyja wytworzeniu się poziomów próchnicznych (darniowy proces); pocięte płaty darni służą m.in. do zabezpieczania skarp (darniowanie).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia