chlebowiec
 
Encyklopedia PWN
chlebowiec, Arthocarpus,
rodzaj roślin okrytozalążkowych z rodziny morwowatych (Moraceae) obejmujący ok. 50 gat. drzew, występujących na Cejlonie, w Indiach, południowych Chinach i Azji Południowo-Wschodniej aż po Wyspy Salomona;
uprawiany dla jadalnych owoców, najczęściej chlebowiec właściwy, A. altilis, i chlebowiec indyjski (drzewo bochenkowe), A. heterophyllus — gat. o mięsistych owocostanach (pestkowce złożone), wielkości głowy ludzkiej, jadanych na surowo lub po upieczeniu (mają wtedy smak chleba); chlebowce dostarczają też cennego drewna budulcowego oraz łyka na powrozy, tkaniny, papier.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Chlebowiec indyjski fot. K. Świerkosz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia