życie pozagrobowe,
w wierzeniach większości ludów egzystencja człowieka lub jego duchowej istoty (duszy) w krainie zmarłych po śmierci (eschatologia)
życie pozagrobowe
Encyklopedia PWN
życie pozagrobowe wyobrażano sobie jako egzystencję cienia w podziemiach (Mezopotamia, pierwotny judaizm, Grecja) bądź bytowanie duchów (dusz zmarłych) w świecie i zaświatach (animizm); także jako istnienie nieśmiertelnej duszy uwolnionej od ciała (Egipt, misteria w staroż. Grecji) bądź wcielającej się ponownie (reinkarnacja), aż do ostatecznego wyzwolenia z kręgu wcieleń (hinduizm, buddyzm); również jako życie wieczne w postaci cielesnej (Persja; judaizm i chrześcijaństwo) po zmartwychwstaniu umarłych.
