znaki ceramiki,
sygnatury umieszczone na wyrobie ceramicznym, zwykle pozwalające określić miejsce i czas powstania przedmiotu, niekiedy także autora i datę modelu oraz dekoracji;
znaki ceramiki
Encyklopedia PWN
część z.c. wykonywano przed wypaleniem, za pomocą wyrycia (np. sygnatury Ceyzika) lub odciśnięcia na schnącym wyrobie (np. gmerk garncarza, sygnatury na wyrobach Wedgwooda); z.c. malowano też podszkliwnie kobaltem albo naszkliwnie farbami w innych kolorach (m.in. imiona malarzy na staroż. wazach gr., znaki warsztatu, monogramy właściciela, herby) oraz drukowano za pomocą metalowych płyt; w 2. poł. XIX w. zaczęto stosować kalkomanię; oprócz symboli wytwórni z.c. są też numery i in. oznaczenia dekoratorów, malarzy lub formierzy oraz znaki datujące (daty panowania cesarza na porcelanie chiń., litery w Sèvres, daty Wiednia itp.); z.c. miały chronić prawa wytwórcy, często jednak były fałszowane.
