włókna poliestrowe
 
Encyklopedia PWN
włókna poliestrowe,
grupa włókien syntetycznych wytwarzanych z poliestrów.
Najczęściej wytwarza się je z poli(tereftalanu etylenu); w.p. formuje się wyłącznie metodą stopową (włókna chemiczne); w.p. odznaczają się dużą wytrzymałością na zrywanie w stanie suchym i mokrym, na zginanie i ścieranie, są odporne biologicznie, na działanie chemikaliów i światła; ich wadami są: mała chłonność wody (nie zapewniają tzw. komfortu użytkowania odzieży), skłonność do pillingu i elektryzowania się oraz trudna wybarwialność; mimo to są najbardziej uniwersalnymi włóknami syntet.; wytwarzane w postaci włókien ciętych i ciągłych; włókna ciągłe (jedwab) są wykorzystywane do wyrobu lekkich tkanin na odzież damską, wyroby galanteryjne, dekoracyjne, zasłony i firanki, nici do szycia, teksturowane — na wyroby dziewiarskie; jedwab techn. o podwyższonej wytrzymałości jest używany na kordy samochodowe, transportery, liny, sieci, żagle, czasze spadochronowe; włókna cięte w mieszankach z włóknami naturalnymi i włóknami chem. — na tkaniny odzieżowe męskie i damskie. W.p. są stosowane jako nici chirurgiczne oraz w postaci dzianej — na protezy naczyniowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia