włócznia Świętego Maurycego

włócznia Świętego Maurycego,

symbol władzy królów i cesarzy niemieckich;

według podania w grocie włóczni znajdował się gwóźdź z Krzyża Świętego, co nadawało jej znaczenie relikwii; wiązana też z osobą Konstantyna I Wielkiego i setnika Longina, 926 pozyskana przez Henryka I dla dynastii saskiej; ok. połowy X w. związana z imieniem świętego Maurycego, patrona arcybiskupstwa w Magdeburgu (obecnie w Schatzkammer w Wiedniu); kopię włóczni podarował Otton III Bolesławowi Chrobremu w Gnieźnie (1000); używana w Polsce we wczesnym średniowieczu jako insygnium królów i książąt, następnie relikwia (obecnie w skarbcu katedralnym w Krakowie); podobną kopię włóczni przekazał Otton III królowi węgierskiemu Stefanowi, a cesarz Henryk IV — królowi czeskiemu Brzetysławowi II.

Włócznia św. Maurycego, dar Ottona III dla Bolesława I Chrobrego – skarbiec katedry na Wawelu, Kraków