winowy kwas
 
Encyklopedia PWN
winowy kwas, kwas 2,3-dihydroksybutanodiowy, kwas 2,3-dihydroksybursztynowy, HOOC–CH(OH)–CHOH)–COOH,
hydroksykwas, którego cząsteczka zawiera 2 jednakowe asymetryczne atomy węgla;
bezb. kryształy; występuje w postaci 3 stereoizomerów: kwas d(–)-winowy i l(+)-winowy (temperatura topnienia 170°C) oraz diastereoizomeryczny (diastereoizomery) względem nich nieczynny optycznie kwas mezowinowy (temperatura topnienia 140°C); racemat, kwas (±)-winowy, jest zw. kwasem gronowym (temperatura topnienia 205°C, temperatura topnienia dihydratu 73°C). Izomery k.w. są rozpuszczalne w wodzie, etanolu i acetonie, mają właściwości słabych kwasów, z zasadami tworzą sole — winiany. Kwas l(+)-winowy występuje w wielu roślinach w postaci soli, kwas d(–)-winowy jest otrzymywany z kwasu gronowego; 1848 po raz pierwszy uzyskał go L. Pasteur; był to pierwszy wypadek rozdzielenia racematu.
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia